Οι Πειρατές του Ίντερνετ δεν το βάζουν κάτω

Εκστρατεία στο Διαδίκτυο υπέρ της δημοφιλούς ιστοσελίδας «Τhe Ρirate Βay», που δικτυώνει εκατομμύρια ανθρώπους για να κατεβάζουν δωρεάν ταινίες και μουσική «Όπως σε όλες τις καλές ταινίες του Χόλιγουντ, οι ήρωες χάνουν στην αρχή αλλά κερδίζουν μια επική νίκη στο τέλος». Έτσι απάντησαν μέσω της δημοφιλούς ιστοσελίδας τους «Τhe Ρirate Βay» (ΤΡΒ) οι τέσσερις Σουηδοί ιδρυτές της στην απόφαση του δικαστηρίου που, την περασμένη εβδομάδα, τους επέβαλε έναν χρόνο φυλάκιση και πρόστιμο 2,7 εκατομμυρίων ευρώ. Από την άλλη πλευρά, η βιομηχανία του θεάματος πανηγύριζε- ήταν μια σπάνια νίκη κατά της πειρατείας. Για όσο διαρκέσει.

Τι άλλαξε;

Όχι πολλά. Το site παραμένει ανοιχτό. Μάλιστα την ώρα που ανεγνώσθη η απόφαση του δικαστηρίου, 10 εκατομμύρια χρήστες ήταν απασχολημένοι στο site: κατέβαζαν μουσική και ταινίες. Λίγο αργότερα, αρκετοί πάροχοι Ίντερνετ, μεταξύ των οποίων και ο μεγαλύτερος της Σουηδίας, Τelia Solana, ανακοίνωσαν ότι δεν θα μπλοκάρουν το site και θα προστατεύσουν και τους πελάτες τους από ενδεχόμενες διώξεις, σβήνοντας αρχεία από τα sites που επισκέφτηκαν. Η έφεση δεν άργησε να ασκηθεί. Δεν αποκλείεται μάλιστα η καταδίκη των τεσσάρων να ακυρωθεί, αφού αποκαλύπτεται ότι ένας από τους δικαστές είναι μέλος πολλών ενώσεων για την προστασία των συγγραφικών δικαιωμάτων, μαζί με εκπροσώπους της βιομηχανίας της μουσικής και του κινηματογράφου. Η όλη υπόθεση μπορεί έτσι εν τέλει να ενισχύσει την εκστρατεία για ελεύθερη διάθεση προγραμμάτων, μουσικής, ταινιών, παιχνιδιών και βίντεο. Αυτό μαρτυρά και το κύμα αλληλεγγύης που ακολούθησε μετά την απόφαση και εξελίχθηκε σε μια ηχηρή διαμαρτυρία. Σε γνωστά blogs και δημοφιλείς ιστοσελίδες κοινωνικής δικτύωσης η δικαστική απόφαση ήταν το βασικό θέμα συζήτησης. Στο Facebook το γκρουπ «ελευθερώστε το Ρirate Βay» έφτασε μέσα σε λίγες ημέρες να αριθμεί 126.000 μέλη, ενώ το βίντεο με τη συνέντευξη Τύπου των Σουηδών «πειρατών» δέχθηκε μέσα σε λίγα λεπτά 210.000 επισκέψεις. Οι μηνύσεις. Αυτό που σίγουρα δεν περίμεναν οι μηνυτές τους, μεταξύ των οποίων ορισμένα από τα πιο γνωστά ονόματα της βιομηχανίας του θεάματος (όπως Warner Βros, Fox Μovies, Sony Μusic και ΕΜΙ) είναι το ΤΡΒ να συνεχίζει να διευρύνει τη βάση των υποστηρικτών του. Ωστόσω τουλάχιστον 15.000 νέα μέλη καλωσόρισαν από τότε που καταδικάστηκαν οι Φρέντρικ Νέιζ, Γκόντφριντ Σβάρτλομ Βαργκ, Πίτερ Σούντε Κολμισόπι και Καρλ Λούντστρομ. Εκτός από το γεγονός όμως ότι το site έγινε περισσότερο γνωστό, λόγω της δημοσιότητας που πήρε το θέμα, η παρέα των τεσσάρων δεν έχει καμία αμφιβολία ότι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ των χρηστών του ενισχύθηκε. Πείσμωσαν οι χρήστες, καθώς είδαν τη δίκη ως το θέατρο μιας ιδεολογικής και νομικής μάχη για τον έλεγχο του Ίντερνετ. «Όλο και μεγαλώνει το κοινωνικό κίνημα που διαμορφώνεται στη Σουηδία γύρω από αυτό. Και ξεπερνά το κατέβασμα δωρεάν μουσικής και ταινιών. Περιλαμβάνει ανθρώπους που νοιάζονται για τη νομοθεσία περί παρακολούθησης και που νιώθουν ότι το Ίντερνετ δημιουργήθηκε από κυβερνήσεις και εταιρείες, όχι από τον απλό άνθρωπο. Τo ΤΡΒ κερδίζει», όπως επισημαίνει στην «Guardian» ο Ντάνιελ Γιόχανσον, αναλυτής Ίντερνετ και μουσικής από το Βασιλικό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Στοκχόλμης. Πάντως, όπως επισημαίνουν οι «Τimes», η βιομηχανία του θεάματος σχεδιάζει να προσβάλει στα δικαστήρια την ανταλλαγή αρχείων, και προετοιμάζεται για έναν πόλεμο που θα κρατήσει πολύ.

Οι νέες τεχνολογίες προς όφελος του μελλοντικού ανθρώπου

Στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, οι μαθητές θα τελειώνουν το σχολείο χωρίς να έχουν ανοίξει ποτέ βιβλίο. Είκοσι χρόνια αργότερα θα αποφοιτούν από το λύκειο χωρίς να έχουν ανοίξει ούτε τον υπολογιστή. Μέσα σε λίγες μόνο δεκαετίες, η τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του Διαδικτύου κατάφεραν να αλλάξουν τους κανόνες της πληροφόρησης, της γνώσης και της παιδείας.

Αυτά γράφει ο Riza Berkan πυρηνικός φυσικός με εξειδίκευση στην τεχνητή νοημοσύνη, στην ασαφή λογική και στα πληροφοριακά συστήματα και συνεχίζει.

Πράγματι, σήμερα περισσότερα βιβλία χωρούν στο σκληρό δίσκο του φορητού σας υπολογιστή παρά σε ένα βιβλιοπωλείο 60.000 τίτλων. Οι διαδικτυακές τοποθεσίες υπολογίζεται ότι έχουν ξεπεράσει τα 500 δισεκατομμύρια, αριθμός που εάν αντιστοιχούσε σε 500σέλιδα βιβλία θα γέμιζε 10 σύγχρονα αεροσκάφη.

Με αυτές τις συγκρίσεις μπορούμε να αντιληφθούμε ευκολότερα τη Μεγάλη Έκρηξη που έχει συντελεστεί στην πληροφόρηση και να συνειδητοποιήσουμε τις κινδύνους που τη συνοδεύουν. Οι διαδικτυακές μηχανές αναζήτησης είναι το μόνο όχημα που έχει κανείς για να πλοηγηθεί σε αυτόν τον ωκεανό της πληροφόρησης. Οι μηχανές αναζήτησης είναι τα ισχυρότερα σημεία διανομής της γνώσης, του πλούτου και, φυσικά, της παραπληροφόρησης.

Όταν αναφερόμαστε στις διαδικτυακές μηχανές, η πρώτη που μας έρχεται στο μυαλό είναι, ασφαλώς, το Google Δεν θα ήταν υπερβολή εάν λέγαμε ότι η σημερινή εικόνα του διαδικτύου έχει σε μεγάλο βαθμό διαμορφωθεί από το Google. Έχει σχηματιστεί νέα γενιά ανθρώπων που διαφέρουν άρδην από τους γονείς τους. Αυτό είναι ιδιαίτερα αισθητό στα παιδιά της μεταπολεμικής γενιάς, τους λεγόμενους baby boomers. Οι ίδιοι μεγάλωσαν με Ροκ εντ Ρολ ενώ τα παιδιά τους μεγαλώνουν με το Google.

Η σχεδίαση του Google στηρίζεται σε στατιστικούς αλγόριθμους. Ωστόσο, οι τεχνολογίες αναζήτησης που βασίζονται σε στατιστικούς αλγορίθμους δεν μπορούν να αξιολογήσουν την ποιότητα της πληροφόρησης για τον απλούστατο λόγο ότι οι πληροφορίες υψηλής ποιότητας δεν είναι απαραίτητα δημοφιλείς και οι δημοφιλείς πληροφορίες δεν είναι πάντοτε υψηλής ποιότητας.

Επιπλέον, τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη συλλογή δεδομένων αφορούν στο παρελθόν. Για το λόγο αυτό, οι νέες και δυναμικές σελίδες που ανανεώνουν συχνά το περιεχόμενό τους βρίσκονται αυτόματα εκτός του «οπτικού πεδίου» των μεθόδων που μετρούν τη δημοτικότητα, ενώ η αναζήτηση αυτού του υλικού είναι επιρρεπής σε στοιχειώδεις πρακτικές χειραγώγησης.

Για παράδειγμα, η αναποτελεσματικότητα των σημερινών μηχανών αναζήτησης έχει οδηγήσει στη δημιουργία ενός καινούργιου κλάδου που αποκαλείται «Βελτιστοποίηση Μηχανών Αναζήτησης» και στοχεύει στην ανακάλυψη στρατηγικών για καλύτερη ταξινόμηση των ιστοσελίδων σε σύγκριση με τα κριτήρια δημοτικότητας που εφαρμόζουν οι μηχανές αναζήτησης τύπου Google. Είναι ένας κλάδος η αξία του οποίου αγγίζει το ένα εκατομμύριο δολάρια. Αυτή τη στιγμή, όσο περισσότερα χρήματα έχετε, τόσο υψηλότερα θα ταξινομηθεί η ιστοσελίδα σας, ανεξάρτητα από το ένα υπάρχουν πολλές και πολύ πιο αξιόπιστες ή καλύτερης ποιότητας ιστοσελίδες. Ποτέ στην ιστορία της μετα-Google εποχής δεν ήταν η ποιοτική πληροφόρηση πιο ευάλωτη από τη δύναμη της εμπορευματοποίησης.

Η ποιότητα της πληροφόρησης, η οποία εξελίσσεται στη σκιά της αναζήτησης στο Διαδίκτυο, είναι αυτή που θα καθορίσει το μέλλον του ανθρώπου –πρέπει όμως να διασφαλιστεί η υιοθέτηση μιας πιο επαναστατικής προσέγγισης, μιας τεχνολογικής καινοτομίας που θα υπερβαίνει τα στατιστικά δεδομένα. Μια τέτοια επανάσταση αυτή έχει ήδη ξεκινήσει και ονομάζεται «σημασιολογική τεχνολογία».

Η ιδέα που βρίσκεται πίσω από τη σημασιολογική τεχνολογία είναι ότι οι υπολογιστές πρέπει να μάθουν τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί ο κόσμος. Όταν ένας υπολογιστής απαντά τη λέξη «ώρα», για παράδειγμα, πρέπει να γνωρίζει ότι η συγκεκριμένη λέξη στα Ελληνικά έχει δέκα σημασίες. Όταν συναντήσει, για παράδειγμα, την έκφραση «σκότωνε την ώρα του» θα πρέπει να συμπεράνει ότι «ώρα» σε αυτή την περίπτωση σημαίνει «χρόνος» και το «σκότωνε» σημαίνει «περνούσε άσκοπα».

Η φράση «Σκοτώνοντας την ώρα», όμως, θα πρέπει να παραπέμψει τον υπολογιστή στον τίτλο της ομώνυμης καναδικής ταινίας μικρού μήκους. Τέλος, θα πρέπει να συνδυάζονται μια σειρά από τέτοια συμπεράσματα ούτως ώστε να βγαίνει σαφές νόημα από το συνδυασμό ολόκληρων προτάσεων και παραγράφων.

Για να κατακτηθεί, όμως, αυτό το επίπεδο δεξιότητας στο οποίο ο υπολογιστής θα μπορεί να χειρίζεται τη γλώσσα μέσω αλγόριθμων χρειάζεται να καταρτιστεί ένα σύστημα οντολογίας. Η οντολογία δεν είναι ούτε λεξικό ούτε θησαυρός. Πρόκειται για έναν χάρτη με διασυνδέσεις μεταξύ αντιλήψεων και νοημάτων λέξεων που αντανακλούν τις μεταξύ τους σχέσεις, όπως αυτή που συνδέει τις λέξεις «σκοτώνω» και «ώρα».

Μπορεί η δημιουργία μιας οντολογίας που θα συγκεντρώνει κρυπτογραφημένη τη γνώση του κόσμου να είναι ένα δύσκολο έργο που απαιτεί προσπάθειες ανάλογες με τη συγγραφή μιας πλήρους εγκυκλοπαίδειας και εξειδικευμένες γνώσεις, είναι ωστόσο εφικτή. Πολλές νεοσύστατες εταιρείες σε όλο τον κόσμο, όπως οι Hakia , Cognition Search και Lexxe, έχουν ήδη αποδεχθεί αυτή την πρόκληση. Μένει να δούμε το αποτέλεσμα των προσπαθειών τους.

Πώς θα αντιμετωπίσει, όμως, μια σημασιολογική μηχανή αναζήτησης το πρόβλημα της ποιότητας στην πληροφόρηση; Η απάντηση είναι απλή: με την ακρίβεια. Τη στιγμή που οι υπολογιστές μπορούν να χειριστούν τις διάφορες γλώσσες με σημασιολογική ακρίβεια, οι πληροφορίες υψηλής ποιότητας δεν θα χρειάζεται να είναι δημοφιλείς για να φτάσουν στον τελικό χρήστη, όπως συμβαίνει σήμερα με τις μηχανές αναζήτησης στο Διαδίκτυο.

Η σημασιολογική τεχνολογία υπόσχεται να προσφέρει και άλλα μέσα διασφάλισης της ποιότητας, με εντοπισμό του πλούτου και της συνεκτικότητας των νοημάτων που περιέχονται σε ένα συγκεκριμένο κείμενο. Εάν ένα κείμενο περιλαμβάνει την πρόταση «Πολλοί δημόσιοι υπάλληλοι σκοτώνουν την ώρα τους σερφάροντας στο Διαδίκτυο» αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο κείμενο θα περιλαμβάνει σχετικά νοήματα; Ή μήπως πρόκειται για μήνυμα ανεπιθύμητης αλληλογραφίας που φέρει δημοφιλή τίτλο αλλά περιέχει σωρεία διαφημίσεων; Η σημασιολογική τεχνολογία είναι σε θέση να κάνει τη διάκριση.

Δεδομένης της περιορισμένης ικανότητας ανάγνωσης που έχει ο άνθρωπος (200-300 λέξεις ανά λεπτό) και του τεράστιου όγκου των διαθέσιμων πληροφοριών, για να διασφαλιστεί η αποτελεσματική λήψη αποφάσεων σήμερα είναι απαραίτητη η χρήση της σημασιολογικής τεχνολογίας σε κάθε επίπεδο αναβάθμισης της πληροφορίας. Δεν θα ανεχτούμε στο μέλλον η γνώση να είναι έρμαιο της δημοτικότητας και των χρημάτων.

Οι ύφαλοι για τους πειρατές του Διαδικτύου

Οι οργανώσεις προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων στο Ιντερνετ πιέζουν για νόμους που θα σταματήσουν το δωρεάν «κατέβασμα» ταινιών, τηλεοπτικών σειρών ή και μουσικής

Με αρκετές επιφυλάξεις και αναπόφευκτες προκαταλήψεις αναπτύσσεται το τελευταίο διάστημα ο διάλογος για το θέμα της προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων έργων που διακινούνται στο Διαδίκτυο.

Ο προφανής στόχος είναι να γεφυρωθεί το χάσμα μεταξύ των δημιουργών και των χρηστών οπτικοακουστικών έργων. Η διαμάχη, ωστόσο, δεν μπορεί να αφήσει αμέτοχους τους παρόχους υπηρεσιών Ιντερνετ, αφού από αυτούς ζητείται κάθε φορά να παρεμβαίνουν και να επιβάλλουν κυρώσεις στους χρήστες που παραβιάζουν τα δικαιώματα των δημιουργών. Ενα κορυφαίο ζήματα που εγείρεται αφορά αν αυτές οι παρεμβάσεις σημαίνουν παραβίαση των ψηφιακών ελευθεριών των πολιτών.

Δημόσια συζήτηση
Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας (ΟΠΙ), φορέας που υπάγεται στο υπουργείο Πολιτισμού, επιχείρησε στις αρχές του χρόνου μια δημόσια διαβούλευση μεταξύ όλων των ενδιαφερομένων για «την πειρατεία στο Διαδίκτυο και τη λήψη μέτρων από τους παρόχους υπηρεσιών Ιντερνετ». Ανάμεσα στις 70 απαντήσεις που έλαβε (είναι ανηρτημένες στο www.opi.gr), μπορεί κανείς να διακρίνει τρεις κατηγορίες τοποθετήσεων, ανάλογα και με τη θέση του καθενός στη διαδικτυακή αλυσίδα παραγωγής και διακίνησης περιεχομένου.

* Υπάρχουν οι τοποθετήσεις 6 οργανισμών συλλογικής διαχείρισης πνευματικών ή συγγενικών δικαιωμάτων έργων (μουσικής, κινηματογράφου, λόγου κ.λπ.), δισκογραφικών εταιρειών, εκδοτών και μεμονωμένων καλλιτεχνών, όπως ο τραγουδιστής Γιάννης Κότσιρας και ο συγγραφέας Θανάσης Βαλτινός.

* Απόψεις διατυπώνουν οι απλοί χρήστες του Διαδικτύου, εκ των οποίων άλλοι έχουν εξειδικευμένες τεχνολογικές ή επιστημονικές γνώσεις και άλλοι αντιμετωπίζουν το ζήτημα ως απλοί χρήστες του Ιντερνετ.

* Ο τρίτος πόλος της διαβούλευσης αποτελείται από εταιρείες πληροφορικής και τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών.

Οι δημιουργοί και οι φορείς που τους εκπροσωπούν, δεν κρύβουν την ανησυχία τους για τις ανεξέλεγκτες διαστάσεις που έχει πάρει το φαινόμενο της αναπαραγωγής των έργων τους και ζητούν αυστηρά μέτρα και νομοθετικές ρυθμίσεις για την προστασία τους.

«Βλέπουν ότι με τις ψηφιακές τεχνολογίες δεν έχουν πλέον κανέναν έλεγχο του έργου τους: ποιος «κατεβάζει» ένα έργο, τι το κάνει, αν βγάζει λεφτά από αυτό ή όχι», επισημαίνει η διευθύντρια του ΟΠΙ, Ειρήνη Σταματούδη.

Χάνει και το κράτος
Οπως τονίζει η ίδια, «αυτή η ασυδοσία δεν πλήττει μόνο τους δικαιούχους, αλλά και το κράτος που χάνει εισφορές από την παράνομη διακίνηση».

Οι χρήστες, από την άλλη πλευρά, υπερασπίζονται την πολιτισμική σημασία της ελεύθερης διακίνησης της πληροφορίας μέσω του Διαδικτύου. Υπενθυμίζουν την διεθνώς εξελισσόμενη νομική διαμάχη περί του αν συνιστά ή όχι πειρατεία η μεμονωμένη αναπαραγωγή ενός έργου για ιδιωτική χρήση. Σοβαρές ενστάσεις διατυπώνονται και για «μεθοδολογικά σφάλματα» του ερωτηματολογίου του ΟΠΙ, όπως η αναφορά της τεχνολογίας διασύνδεσης υπολογιστών «peer 2 peer» ως κατηγορίας πειρατείας, ενώ κατά κύριο λόγο είναι μια πολύτιμη τεχνολογία ανταλλαγής αρχείων, που χρησιμοποιείται τόσο από απλούς χρήστες όσο και από εταιρείες και ακαδημαϊκά ιδρύματα.

Μία από τις σοβαρότερες ενστάσεις για το ερωτηματολόγιο του ΟΠΙ διατυπώθηκε από την «Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο» (www.digitalrights.gr), που διαπιστώνει, πως οι ερωτήσεις ωθούν σε απαντήσεις υπέρ μιας νομοθετικής ρύθμισης. Η Πρωτοβουλία, μάλιστα, προσέφυγε στον Συνήγορο του Πολίτη γιατί οι ενστάσεις της αγνοήθηκαν και ο Συνήγορος απεφάνθη υπέρ της.

Και από την πλευρά των παρόχων υπηρεσιών Ιντερνετ, πάντως, διατυπώνονται σοβαρές επιφυλάξεις για το ενδεχόμενο μιας νομοθετικής ρύθμισης που θα τους καθιστά υπεύθυνους για το περιεχόμενο που διακινούν οι χρήστες μέσω των τεχνικών μέσων που εκείνοι παρέχουν. Οπως επισημαίνεται, ενδεικτικά, στην απάντηση του ΟΤΕ, «Ο Πάροχος δεν λαμβάνει, δεν είναι τεχνικά δυνατό αλλά θα ήταν και παράνομο (σύμφωνα με τη νομοθεσία περί απορρήτου των επικοινωνιών) να λαμβάνει γνώση για το περιεχόμενο και την πληροφορία που διακινείται στο Διαδίκτυο».

Ζητείται συναίνεση
Στόχος της διαβούλευσης και των μελλοντικών κινήσεων του ΟΠΙ είναι να καταγράψει τις διαφορετικές απόψεις και να πετύχει «συναίνεση και σύμπραξη όλων των φορέων, ενδεχομένως ένα μνημόνιο συνεργασίας ή έναν κώδικα δεοντολογίας», εξηγεί η Ειρήνη Σταματούδη.

«Σε ό,τι αφορά τους παρόχους, αυτό που ζητούμε -και γίνεται στις περισσότερες περιτώσεις- είναι όταν κάποιος πει ότι είδε να διακινείται παράνομα το έργο του, να ζητάει να ειδοποιεί ο πάροχος αυτόν που το έκανε να σταματήσει να το κάνει (χωρίς να του δοθεί κανένα προσωπικό στοιχείο του)».
————————————————
Πηγή: ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
————————————————

Κβαντική τηλεμεταφορά και internet ταχύτητας 3*10^8 m/s

Τι θα λέγατε αν σε λίγο καιρό(χρόνια) σας δινόταν η δυνατότητα να χρησιμοποιήσετε μια σύνδεση για το διαδίκτυο διαφορετική από τις σημερινές; Μια σύνδεση που όχι μόνο θα ήταν ασφαλής από ιούς, διαδικτυακές απάτες και «hacks» κωδικοποιημένων πληροφοριών, αλλά και πολύ γρήγορη. Κι όταν λέω γρήγορη, εννοώ πως θεωρητικά η πληροφορία θα έτρεχε με την ταχύτητα του φωτός. Όλα αυτά δεν είναι τόσο θεωρητικά βέβαια όσο φαίνονται.. Πρόκειται για ένα σχετικά νεαρό επιστημονικό ερευνητικό κλάδο. «Κβαντική τηλεμεταφορά»

Δεν πρόκειται ακριβώς για το ιστορικό «Διακτίνισε με, Scotty», αλλά για πρώτη φορά οι επιστήμονες έχουν τηλεμεταφέρει πληροφορίες μεταξύ του φωτός και των ατόμων, επιταχύνοντας έτσι την αναμενόμενη από καιρό εμφάνιση του πολύ γρήγορου κβαντικού υπολογιστή και των κρυπτογραφημένων κωδικών που δεν θα σπάνε ποτέ. Η κβαντική τηλεμεταφορά είναι η διαδικασία που μια φυσική κατάσταση ενός υποατομικού σωματιδίου εξαφανίζεται από μια θέση και εμφανίζεται σε μια άλλη. Το φαινόμενο αυτό οφείλεται σε ένα παράξενο φαινόμενο γνωστό ως διεμπλοκή, στην οποία ένα ζεύγος σωματιδίων έχει συμπληρωματικά χαρακτηριστικά, όπως δύο ηλεκτρόνια που έχουν αντίθετα σπιν. Η αβεβαιότητα της κβαντικής μηχανικής που δεν μπορεί ποτέ να γίνει μηδέν κάνει αδύνατο να προβλέψει κάποιος την κατάσταση ενός δεδομένου ηλεκτρονίου, αλλά επειδή τα δύο σωματίδια είναι πεπλεγμένα, η μέτρηση της κατάστασης του ενός αυτόματα καθορίζει την κατάσταση και του άλλου, ανεξάρτητα από το πόσο μακριά είναι.

Προκειμένου να τηλεμεταφερθεί μια κατάσταση μεταξύ του φωτός και των ατόμων, ο Eugene Polzik και οι συνάδελφοί του στο Ινστιτούτο Niels Bohr στην Κοπεγχάγη, σε συνεργασία με τον Ignacio Cirac του Ινστιτούτου Max Planck για την κβαντική οπτική στη Γερμανία, έκανε διεμπλοκή μιας ακτίνας φωτός με ένα μαγνητισμένο αέριο ατόμων καισίου. Οι ερευνητές κωδικοποίησαν έπειτα την κατάσταση που θέλησαν να τηλεμεταφέρουν στην ακτίνα του φωτός με τη βοήθεια των παλμών ενός λέιζερ. Διαχωρίζοντας τις πεπλεγμένες κβαντικές πληροφορίες από την  ακτίνα του φωτός και την αποκάλυψη του μηνύματος του λέιζερ, η ομάδα ήταν σε θέση να τηλεμεταφέρει τη συμπληρωματική κατάσταση στα άτομα σε μια απόσταση μισού μέτρου. «Για πρώτη φορά», λέει ο Polzik «έχει επιτευχθεί κβαντική τηλεμεταφορά μεταξύ του φωτός – του φορέα της πληροφορίας -και των ατόμων.» Ήταν επίσης η πρώτη φορά που έγινε με ένα μακροσκοπικό ατομικό αντικείμενο ενεργώντας ως ο στόχος. Οι επιστήμονες είχαν προηγουμένως τηλεμεταφέρει καταστάσεις μόνο μεταξύ ζευγών φωτονίων ή ζευγών ατόμων. Αλλά ένας πρακτικός κβαντικός υπολογιστής, σημειώνει ο Polzik, απαιτεί τη μεταφορά των πληροφοριών μεταξύ ενός συνεχούς ρεύματος στοιχείων, όπως είναι το φως, και μιας αποθηκευμένης κβαντικής κατάστασης, όπως είναι τα άτομα σε έναν σκληρό δίσκο.

Ένα ρομπότ-σωτήρας

Σε μια αναζήτησή μου για τις επιστημονικές δραστηριότητες του Αριστοτελείου πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έπεσα σε κάτι πολύ ενδιαφέρον..

Μια ομάδα φοιτητών του ΑΠΘ κατασκεύασε μια αυτοκινούμενη ρομποτική συσκευή, που θα μπορούσε να αποδειχτεί πολύτιμη για τη σωτηρία θυμάτων φυσικών καταστροφών, από αυτές που κάθε άλλο παρά σπανίζουν στην περιοχή μας… Η χρήση της μπορεί να μειώσει κατακόρυφα τα ποσοστά θανάτων, καθώς διευκολύνει και κάνει ασφαλέστερο το έργο των διασωστών, αναφέροντας τη θέση κάθε θύματος και τις συνθήκες γύρω του.

πηγή: http://technologein.pathfinder.gr/pandora

Υπάρχουν και φοιτητές που δεν τα ξήνουν(συγγνώμη για την έκφραση) αλλά δημιουργούν!